دیابت

آواز گنجشکان ترنمی است خاطره انگیز ، یادآور روزهایی بهاری که جلوه ی نوی زندگانی را به نوجوانی تازه بالغ نمایاند.نوجوانی که اکنون با دوستانش اندکی متفاوت است ، نوجوانی خوش سگال ، خاص و خیال پرداز که سوار بر خیزاب افکار خود خنیاگرانه در دریایی خروشان به سوی خورشید در حرکت است.
نوجوان اکنون برای ادامه ی حیات خویش به ماده ای وابسته است که تاقبل از آن شب سرد و بی روح در رگ های بدنش  همراه با آن گویچه های قرمز فام در جریان بود.نبود آن منجر به افزایش بی حد و مرز شیرینی نوجوان و شروع داستان ما شد.
روزی روزگاری